Ulica Niemiecka (Vokiečių g.)

Gdybyś spacerując po XIX-wiecznym w Wilnie nie miał dużo czasu, prawdopodobnie mógłbyś kupić wszystko na ulicy Niemieckiej. W tym czasie mieszkali tu w większości Niemcy, ulica od wieków była głównym miejscem handlu. W drugiej połowie XIX w. osiedlali się tu i handlowali również Żydzi. W swoich wspomnieniach Czesław Miłosz opowiadał, że sklepy z wielkimi malowanymi szyldami przylegały do siebie, lwie pyski, monstrualne skarpety, rękawiczki i gorsety informowały, że sklepy znajdują się również na dziedzińcach, a tabliczki w bramach informowały o dentystach, krawcach, tkaczach, plisiarzach i in. Złote wstążki, śledzie, guziki czy długopisy – wszystko tu można było znaleźć.

Przechadzając się śladami XIX w., nie zapomnij odwiedzić sklepu z futrami i nakryciami głowy ojca światowej sławy pisarza Romaina Gary’ego, Leiby Kacewa, i przenocować w najwyższym w owym czasie domu wileńskim – słynnym hotelu „Europa” przy ul. Niemieckiej 13. W 1800 r. został zbudowany przez architekta Michała Szulca z murów niedokończonego kościoła pijarów.

Niestety, do dziś zachowała się tylko połowa ówczesnej ulicy: domy po wschodniej stronie, w miejscu obecnego deptaka, zostały zniszczone podczas II wojny światowej.