Klasztor Bonifratrów i Kościół św. Krzyża

Nieznany fotograf, Widok ogólny zachodniego korpusu kościoła św. Krzyża i klasztoru Bonifratrów, Litewskie Narodowe Muzeum Sztuki

„Dobrzy Bracia” bonifratrzy, których oficjalna nazwa to Zakon Szpitalny św. Jana Bożego, przede wszystkim słynęli ze swoich ślubów służenia chorym. Według legendy klasztor bonifratrów został zbudowany w miejscu pochówku zmarłych męczeńską śmiercią franciszkanów. W pomieszczeniach klasztoru można było jednocześnie leczyć 14 chorych mężczyzn, w większości cierpiących na choroby psychiczne. Klasztor można więc nazwać pionierem wileńskich szpitali. Tutaj zakonnicy pracowali jako pielęgniarze, a pierwszymi chirurgami byli golibrody, najmowani dlatego, że wiedzieli, jak upuszczać krew. Nie bez powodu bonifratrów nazywano szpitalnikami. Przecież szpitale – to domy opieki lub przytułki przy kościołach dla biednych i chorych.

Kościół św. Krzyża miał również moc uzdrawiającą: przy wejściu płynęło źródełko, którego woda, jak wierzono, mogła wyleczyć choroby oczu. Namalowany na fasadzie kościoła wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej jest powtórzeniem obrazu, znajdującego się w kościele.

Adres:
Liejyklos g. 1
By using this site, you consent to the use of cookies for analytical purposes, advertising and personalized content. For more information, read here.