Czy karmelici bosi rzeczywiście chodzili po Wilnie boso? Może nie wszyscy, jednak zakon ów słynął ze swojej ascezy i pobożności.
Klasztor i pierwszy niewielki drewniany kościołek św. Teresy, połączony z Kaplicą Ostrobramską, zaczęły działać w drugiej połowie XVII w., później świątynia została zastąpiona przez murowany kościół, który znamy dzisiaj. Po ufundowaniu przez Paców zabudowań klasztornych, wzniosły się one przy murze obronnym miasta na obszarze trzech kwartałów. Dziś o obrazie wileńskiej Matki Boskiej Ostrobramskiej słyszała większość katolików z całego świata, ale niewielu wie, że wieść o tym obrazie w drugiej połowie XVII w. głosić zaczęli właśnie karmelici bosi.
Poza tym, przed pojawieniem się bazaru „Pod Halą”, handel odbywał się na tzw. rynku Bosaków, między ulicami Wszystkich Świętych (Visų Šventųjų g.), Karmelicką (Karmelitų g.) i Konną (Arklių g.). Plac powstał, gdy w czasach Imperium Rosyjskiego został zburzony kościół św. Józefa Oblubieńca i klasztor karmelitek bosych. Znajdowało się tam prawie 100 drewnianych kiosków, w których mieszczanie mogli kupić produkty żywnościowe i drób.