Cech złotników

Fragment monstrancji, 1535 r., Wilno, Litwa, Muzeum Dziedzictwa Kościelnego

Pierwszym cechem w Wielkim Księstwie Litewskim był cech wileńskich złotników, co nie dziwi – książęta, ziemianie i duchowni otrzymywali dary od mistrzów zakonu krzyżackiego, więc byli przyzwyczajeni do przedmiotów luksusowych. Popyt na takie towary tylko rósł. Członkowie cechu złotników byli najbogatszymi mieszkańcami Wilna, często piastowali zaszczytne stanowiska we władzach miasta.

Co trzeba było zrobić, aby zostać członkiem cechu? Złotnik musiał wykonać trzy przedmioty: kufel, pieczątkę z wyrzeźbionym hełmem oraz pierścień z kamieniem szlachetnym, które były oceniane przez magistrat wileński. Złotnicy również musieli uczestniczyć w nabożeństwach, w przeciwnym razie mogli zostać ukarani grzywną. Spotkania cechu odbyły się w domu o nr 6 przy ulicy Gaono, gdzie obecnie mieści się Ambasada Rumunii. Dziś z bliska dziełom złotników z tamtych czasów można się przyjrzeć w Muzeum Dziedzictwa Sakralnego.

Adres:
Gaono g. 6
By using this site, you consent to the use of cookies for analytical purposes, advertising and personalized content. For more information, read here.